Op bezoek bij ons oudste lid Henk vd Weijden

Verslag bezoek van Henk de Roos en Wout Roseboom aan ons oudste levende lid, Henk v/d Weijden.

Op een regenachtige dag in februari 2020 zijn Henk de Roos en ondergetekende bij Henk op bezoek geweest.

Henk is begin januari 2020 verhuisd van zijn vertrouwde huis aan de Nieuwe Weg naar het bejaardencentrum ’t Boveneind, aan de Prins Bernhardlaan. Na enig zoeken vonden wij Henk in zijn kamer. Handenschuddend gaven wij hem de welkomst bloemen  van De Merino’s. Het beviel hem goed op zijn nieuwe stek, hoewel het ook wennen was. Hij was nu minder mobiel, dit vanwege een zere rug.

Henks ouders kwamen vanuit Arnhem net voor de 2^e wereldoorlog naar Veenendaal.
Zijn vader kon op de Ritmeester beginnen en H. ging 9 jaar oud, naar de openbare school. In de oorlog werden de schoolgebouwen gevorderd door de Duitsers en zodoende werd het erg moeilijk om geregeld naar school te gaan: geen plek.
Henk vond het niet erg en toen hij de leeftijd had ging hij werken bij de Ritmeester. Dit vond hij verschrikkelijk en was blij dat hij  militaire dienst in kon, bij de Kon. Marechaussee.  Eind 1952, na 18 maanden dienst, kon hij beginnen bij De Schup.
Hij kreeg de gelegenheid om zich via avondscholing op te werken en dit lukte wonderwel. Hier heeft hij gewerkt, als afdelingschef,  totdat deze fabriek failliet ging in 1986.

Na de oorlog is De Merino’s in 1949 opgericht en toen Henk bij De Schup ging werken, werd hem gevraagd of hij ook lid wilde worden. H. heeft verschillende jaren in het 1^e gespeeld en al gauw werd hij ook benaderd om bestuurslid te worden.
Uiteindelijk heeft dit geresulteerd in een 17 jarig penningmeesterschap. Ook is hij jarenlang scheidsrechter geweest en leider van het 9^e.
Een echte verenigingsman die tot zijn  75^e mee voetbalde bij het Dreamteam.

Met Evert v/d Pol heeft hij ook het nodige meegemaakt. Op een keer is de vaste vlagger van het 9^e niet beschikbaar. Onder groot protest gaat Evert akkoord. Hij krijgt instructies van Cees Scholts: als er één buitenspel loopt, steek ik mijn hand op, vlag jij. De wedstrijd begint en het gaat goed, bij buitenspel steekt Cees zijn hand op, Evert vlagt, de scheids fluit: buitenspel. Dit gaat zo door totdat Cees weer zijn hand opsteekt en Evert niet vlagt, doelpunt.
In de rust vraag een kwade Cees aan Evert waarom vlag je niet, ik steek mijn hand toch op? Waarop Evert verongelijkt zegt: Maar maat je zei als er één speler buitenspel loopt dan moet je vlaggen, maar er liepen er 2 buitenspel.
Henk glundert als hij deze herinneringen ophaalt.

Die keer dat er uit gevoetbald wordt. Op de terugweg wordt er in die tijd onderweg aangestoken bij een café. Er was nog geen kantine. Er werden naar goed gebruik ook toen al een paar biertjes genuttigd en één van de spelers, Chris v/d Weerdhof kocht daar een motor. Probleem: hij had geen
rijbewijs bij zich. Oplossing: de motor moest ook met de bus mee. Je kunt je voorstellen dat dat de nodige hilariteit te weeg heeft gebracht.

Henk is met zijn 87 lentes verder nog goed te pas en volgt de verrichtingen van ons 1^e met veel belangstelling.
Zaterdag 7 maart a.s. is hij normaal gesproken ook van de partij als het Dreamteam en het team Walking Football zich in de businessclub melden voor een biertje.

Schud hem een hand, dat stelt hij op prijs.